کد مطلب:295073 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:163
نام زیبا به فال نیک گرفته می شود
كسانی كه اسم، نام خانوادگی، و لقب زیبا و قشنگی دارند، با كمال گشاده رویی و بدون كمترین احساس حقارت آن را می گویند. در بعضی از مواقع، شنونده از نام خوب دیگران فال خوب می زند و اظهار مسرت می كند. حضرت محمد صلی اللَّه علیه و آله و سلم در ایام شیرخوارگی، مادر گرامی خود را از دست داد و پستان هیچ یك از زنان شیرده را نگرفت.
سرانجام حلیمه ی سعدیه آمد، طفل پستان او را مكید و شیر خورد، وَجْد
و سرور در خاندان آن حضرت به حد اعلای خود رسید. عبدالمطلب جد گرامی حضرت «محمد» به او گفت: «من این انت؟ فقلت: امراه من بنی سعد. قال لی: ما اسمك؟ فقلت: حلیمه، فقال: بخ بخ خلقان أحسنتان: سعد و حلم. از كدام قبیله ای؟ گفتم:از بنی سعد. پرسید: اسمت چیست؟ جواب دادم: حلیمه. عبدالمطلب از اسم و نام قبیله ام بسیار مسرور شد، گفت: آفرین، آفرین. دو خوی پسندیده و دو خصلت شایسته، یكی سعادت و خوشبختی و دیگری حلم و بردباری».